Κατάφερε να
φυτέψει
μιαν άσπρη
ελπίδα
έξω απ’ τον
τοίχο της φυλακής του.
Έσκαβε μήνες,
χρόνια.
το τούνελ της
απόδρασης.
Και τώρα, να!
Χωρά το χέρι
του ολόκληρο.
Μέχρι τον
αγκώνα.
Βούλιαξε στο
χώμα μυστικά.
Τα δάκτυλα
ελεύθερα
τον σπόρο
φύτεψαν,
στα τυφλά
ψαχουλεύοντας
κι ένα
λουλούδι φύτρωσε.
Tώρα αυτός
ανασαίνει
με μιαν
αίσθηση ελευθερίας.
Όταν βγει, θα
έχει άνθη
να φτιάξει ένα
μπουκέτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου