Ημέρα
Τρίτη
Το νιώσαμε κι δυο στα βλέμματά μας,
γι’ αυτό ήταν ανώφελες οι λέξεις.
Το πρόσωπό σου απόψε φωτιζόταν υπέροχα
μα δεν μπορούσα να το αγγίξω.
Με το φως της μέρας θα σε ξανάβλεπα,
Μέχρι τότε θα μεσολαβούσε η νύχτα…
Μετά τον γυρισμό,
δεν ξέρω αν θα μας ένωνε μέρα ξανά.
Ημέρα
Τέταρτη
Κενή μέρα,
δεν είδα τα μάτια σου.
Περίεργο,
ούτε ηλιοβασιλέματα είδα
τόσες μέρες εδώ
κι είχα τόση ανάγκη
ένα ηλιοβασίλεμα σήμερα.
Χάθηκα για λίγο
σ’ ένα πράσινο πάρκο.
Εγώ, οι σκέψεις μου, η δικιά σου σκέψη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου