Μνήμη / Μηχανικός Παντελής

Ελα να πάμε στην άλλη περιοχή.

Αυτή την περιοχή τη βαρεθήκαμε.

Εδώ προσφέραμε όξος σ' εκείνους που μας ζήτησαν νερό

και σα ζητήσαμε να ξεδιπλώσουμε την ψυχή μας,

ένα λευκό σεντόνι βρεγμένο στα δάκρυα,

στον ήλιο, στον αέρα να στεγνώσει,

μας πρόσφεραν αγκαθωτό συρματόπλεγμα

που μας τρυπούσε.

Την απλώσαμε

και σεις κι εγώ.

Κι ήρθαν τότες και κάθησαν απάνω

και κλάψανε και ξαναβρέξανε την ψυχή μας

κάτι ξωτικά πουλιά

που 'χαν φωλιές μέσα στα όνειρά μας

-τα όνειρά μας, γυναίκες ντροπιασμένες, φοβισμένες

που 'κάναν εκτρώσεις όπου λάχαινε

στα κατσάβραχα, στους δρόμους, παντού.

Ποίημα από την έκδοση δίσκου ακτίνας & έντυπου ενθέτου «Ποιήματα 1957-1975»

επιμέλεια-ανάγνωση: Κυριάκος Ευθυμίου, χ.ε., Λευκωσία 2008