ΑΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ: Ποιητική Συλλογή της Μυριάνθης Παπαονησιφόρου εκδοθείσα το έτος 2007

Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ

Η αγάπη μου κοιμήθηκε
και η μορφή του γαληνεύει
νεύει στ’ αστέρια και καθίζουνε
νερόκρινα στην κοίτη μας επάνω
πάνωθε λάμπουν οι ουρανοί
ανοίγουν παραθύρια και κοιτάνε
τα νέφη σκίζουν άγγελοι
αγγελικά και περπατάνε
ανεβοκατεβαίνουνε στη στέγη μας
μαζί του και μιλάνε
Ανέβα τη μεγάλη σκάλα
αλαφροΐσκιωτο πουλί
λύσε του έρωτα τα μάγια

**

ΑΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Βουβό τ’ αηδόνι στα φυλλώματα
τα δέντρα τάφοι ωραίων
ονείρων που στοιχειώσανε
ανεμικά παράπονα μετρώντας
Άσμα δεν είναι πια κανένα
να τραγουδήσει ο ποιητής
τις νύχτες με φεγγάρια
Άρια του περασμένου πια καλοκαιριού

**

ΕΛΑ

Η νύχτα πήζει τώρα
ώρα την ώρα τα σκοτάδια της
άδεια της ειμαρμένης τα χαμόγελα
Ελα, μου γνέψουν οι ωραίοι αγαπημένοι
Μένει το ναι στα χείλη μου να κρέμεται
τεφρή κατάφαση
ύστατο σέλας θανάτου

**

ΓΥΑΛΙΝΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ

Όνειρο ο κόσμος
όσο ιριδίζει η μέρα μες τα μάτια του
του χρόνου ιχνογραφώντας τις στιγμές
Μεσούρανα θροΐζουνε τα λόγια ,
λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ
ερωτικές κραυγές που σπάνε
ανέλπιδα στους τοίχους
στους στίχους σπάνε
ανέκφραστων κι αλλόφωνων γραφών
Φωνές που σέρνονται στα χείλη
λιπόψυχοι ήχοι μακρινοί
οι τέλειες φράσεις της σιωπής
πισθάγκωνα δεμένες στο ζυγό
του γυάλινου ουρανού

Τώρα κιτρινισμένη γέρασε η γραφή

**