ΜΑ .... ΚΕΡΥΝΕΙΑ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ / Κυπριανού Ντίνος

Τα κύματα πόσο σε γαργαλούσαν

μα ...... η αλήθεια ειναι σε ξεγελούσαν ,

Σε χάιδευαν σε ναννούριζαν

μα ... που νά'ξερες πως θα σε χαστούκιζαν ...

Τα ίδια τα νερά σου

που έβρεχαν τα βράχια τα δικά σου

τους κουβάλησαν μέσα στην αγκαλιά σου ..

Μα .... έμεινες σιωπηλή ντράπηκες τόσο ..

Κοκκίνησες απο ντροπή που δεν τους έπνιξες

σε βίασαν και μιά κατάρα δεν τους έριξες ..

Μα... Κερύνεια μικρή μου

εκεί βρίσκονται μαζεμένοι οι αετοί μου ..

Φώναξέ τους θα σε ακούσουν ξύπνησέ τους

κι'όταν φωνάξουν λευτεριά ....... ύμνησέ τους .