Αθθοφορούσα
μου τζυρά που το φιλίν σου τρέμει
άμαν το σούζει
ο άνεμος τζι αρπάσσουν το οι αντζέλοι.
Αθθοφορούσα
μου τζυρά που το φιλίν σου ξέρει
ότι το σούζει
ο άνεμος τζαι τρέμω μεν τζαι τρέμει.
Είσαι του
φέγγους η κορφή, της καλλονής η μάνα,
μ’ εσέ
θροφίζεται η καρδιά το μέλι και το γάλα.
Κάλλος ψυχής
στο πρόσωπο και στη φωνή σου αγγέλοι
με ροδοκάλια πτερυγάν κι εγώ τι μ’ ανιμένει;
με ροδοκάλια πτερυγάν κι εγώ τι μ’ ανιμένει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου