ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ
Αργούσες
Οι δικαιολογίες γέρασαν
– συνηθισμένες εκφράσεις –
τα λόγια φτώχυναν
κι η γλώσσα υποτάχτηκε
σ’ αυτά που η σκέψη ανασκαλεύει
τυραννικά
Λες και το έρμο το πουλί βουβάθηκε
τρομάζοντας την ίδια τη λαλιά του
κι ούτε για κλάμα
ή για χαρά
τολμά να κελαδήσει πια
Οι δικαιολογίες γέρασαν
– συνηθισμένες εκφράσεις –
τα λόγια φτώχυναν
κι η γλώσσα υποτάχτηκε
σ’ αυτά που η σκέψη ανασκαλεύει
τυραννικά
Λες και το έρμο το πουλί βουβάθηκε
τρομάζοντας την ίδια τη λαλιά του
κι ούτε για κλάμα
ή για χαρά
τολμά να κελαδήσει πια
**
ΤΩΡΑ
Τώρα στα κλειστά μας παραθύρια
αποκοιμιούνται
τα δειλινά του χρόνου
και στη στέγη μας
το χιόνι πλάκωσε λευκό
τόσο λευκό
που δεν τολμάς να το κοιτάξεις με τα μάτια
και το γνωρίζεις μόνο
απ’ την αμείλικτη παγωνιά
που περονιάζει την ψυχή σου
αποκοιμιούνται
τα δειλινά του χρόνου
και στη στέγη μας
το χιόνι πλάκωσε λευκό
τόσο λευκό
που δεν τολμάς να το κοιτάξεις με τα μάτια
και το γνωρίζεις μόνο
απ’ την αμείλικτη παγωνιά
που περονιάζει την ψυχή σου
**
ΜΑΘΗΜΑ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑΣ
Εντιμότατε
δεν ξέρω βέβαια
πόσο έντιμος είστε
και διατελώ μεθ’ υπολήψεως
που δεν έχω ιδέα
πόσο σας υπολείπεται
Οσιολογιότατε
δεν ξέρω βέβαια
πόσο όσιος είστε
και προσκυνώ
ένας Θεός ξέρει
τι προσκυνώ
δεν ξέρω βέβαια
πόσο έντιμος είστε
και διατελώ μεθ’ υπολήψεως
που δεν έχω ιδέα
πόσο σας υπολείπεται
Οσιολογιότατε
δεν ξέρω βέβαια
πόσο όσιος είστε
και προσκυνώ
ένας Θεός ξέρει
τι προσκυνώ
**
ΑΣΕ ΝΑ ΟΔΥΡΕΤΑΙ Η ΒΡΟΧΗ
Άσε να οδύρεται η βροχή
χειμώνες άλλους να θυμίζει
ζήλια να φλέγει το κορμί
ορμή νερού να μ’ αφανίζει
χειμώνες άλλους να θυμίζει
ζήλια να φλέγει το κορμί
ορμή νερού να μ’ αφανίζει
Άσε να οδύρεται η βροχή
χίλιες κραυγές να μ’ αγρυπνάνε
νάναι τραγούδι το φιλί
λιμιώνας η αγάπη να ναι
χίλιες κραυγές να μ’ αγρυπνάνε
νάναι τραγούδι το φιλί
λιμιώνας η αγάπη να ναι
Άσε να οδύρεται η βροχή
χειμερινοί να ηχούνε θρήνοι
νυχτόβιος πόθος στο κορμί
η ανάσα ξέψυχη να σβήνει
χειμερινοί να ηχούνε θρήνοι
νυχτόβιος πόθος στο κορμί
η ανάσα ξέψυχη να σβήνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου