Σε μια γωνιά του Παραδείσου
που αργοσταλάζει το νερό
εκεί, καρδούλα μου, κοιμήσου,
κι εγώ είμαι δω και καρτερώ.
Πώς γαληνεύει η μορφή σου,
τα φρύδια φτέρουγες πουλιών,
ρόδα που βιάζονται ν’ ανοίξουν
οι όχθες των μικρών χειλιών.
Κοιμήσου ήσυχα, κοιμήσου,
και τ’ αεράκι δροσερό
θα κοιμηθεί κι αυτό μαζί σου.
Στου ύπνου τ’ απαλό φτερό,
φεγγάρι κι άστρο μου, κρατήσου
και σαν ξυπνήσεις, θα ’μαι εδώ.
Ποιητική Συλλογή: Ανάδρομη πλεύση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου