Φθινόπωρο ήτανε..
Φυσούσε δυνατά ..
Όλα τα φύλλα έπεφταν από τα κλαριά τους..
Από τον κορμό τους...
Έπεσαν όμως σιμά..πολύ σιμά ...Στην ρίζα τους....Εσύ γιατί;
Γιατί ήθελες να πετάξεις τόσο μακριά από τον κορμό σου; Σάμπως και όταν θα ερχόταν η Άνοιξη δεν θα ξαναπρασινιζες;
Γιατί ήθελες να φτάσεις μέχρι την άκρη της Μεσογείου; Δεν ήξερες;
Δεν στο πανε; Το θεριό από πάνω σε προσμενε...καιρό τώρα. Και είναι φυλλοφαγο .
Δεν είσαι πια Χρυσοπρασινο , σε έβαψε με αίμα...κόκκινο αίμα ......Και θέλει να σε καταβροχθισει όλο ...
Γιατί δεν πέταξες πιο κοντά;
Γιατί να ...κειτεσαι μακράν ;
Πέταξε ξανά , από την άλλη μεριά τώρα .
Πέταξε φυλλαράκι μου κοντά...να ξαποστάσεις.....
Κύπρος είναι το όνομά σου..
Ελλάδα ο κορμός σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου