ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ ΚΤΙΣΜΑΤΑ / Αντιγόνη Τάμπα

Παράτησα το όνειρο να βρω αν ειν' αλήθεια
Πως η αγάπη κτίζεται ανάμεσα σ' εχθρούς
Μα μια σημαία δάκρυσε και βγήκαν απ' τα στήθια
Κόκκινα μισοφέγγαρα που σέρνανε νεκρούς

Συνάντησα μία Κυρά στον δρόμο μου θυμάμαι
Είχε φτερά Αρχάγγελου και βλέμμα που διψά
"Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θά' ναι"
Και πίστεψα πως τ'όνειρο ποτέ δεν ξεψυχά

Ξενύχτησα ως την αυγή, με πήρε στα Ανώγεια
Στων Αθανάτων Κτίσματα με Λίθους Γαλανούς
Του' πα χαλάλι χάροντα αυτά τα δρομολόγια
Νά' χουν στη γη αγάλματα, παλάτια σε ουρανούς