Κινούμαι αργά σε κύκλους
ομόκεντρους
όλο και πιό μικρούς, όλο και πιο στενούς
σε σχήμα ομοιόμορφο, λευκού σαλιγκαριού.
Κλεισμένη σε τετράγωνο κουτί
με θέα ένα σύννεφο οβάλ,
να φύγω ονειρεύομαι
απ'όσα με πληγώνουν
όσα σκληρά και αιχμηρά
τριγύρω με κυκλώνουν.
Παγιδευμένη αόρατα σε κίνηση αργή
κοιτώντας μέσα μου βαθιά,
δεν είδα πως στον δρόμο αυτό
το μόνο που προσπέρασα
ειν' τον δικό μου εαυτό.
Φεβράρης 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου