«Γιατί βιάστηκες
την πόρτα του ποιήματος κατάμουτρα να κλείσεις
σ’ αυτούς που το όπλο τους πέρα μακριά πέταξαν,
συνάνθρωπό τους μήπως βλάψουν…
Δεν είναι γι’ αυτούς που γράφονται ποιήματα;».
**
«…μικρά ποδοπατημένα γράμματα,
αγίνωτες λέξεις,
ανάσκελα
να κοιτούν τον ουρανό,
εκατομμύρια αγκαλιές
που δεν πρόλαβαν να κλείσουν, ...»
**
«Συνήθισες
βλέμμα αντί για πρόσωπο,
επιφώνημα για λέξη,
λέξη αντί για φράση.
Βολεύτηκες
πίσω από μισές αναπνοές
πατρίδες που κόπηκαν στα δυο».
την πόρτα του ποιήματος κατάμουτρα να κλείσεις
σ’ αυτούς που το όπλο τους πέρα μακριά πέταξαν,
συνάνθρωπό τους μήπως βλάψουν…
Δεν είναι γι’ αυτούς που γράφονται ποιήματα;».
**
«…μικρά ποδοπατημένα γράμματα,
αγίνωτες λέξεις,
ανάσκελα
να κοιτούν τον ουρανό,
εκατομμύρια αγκαλιές
που δεν πρόλαβαν να κλείσουν, ...»
**
«Συνήθισες
βλέμμα αντί για πρόσωπο,
επιφώνημα για λέξη,
λέξη αντί για φράση.
Βολεύτηκες
πίσω από μισές αναπνοές
πατρίδες που κόπηκαν στα δυο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου