[Βλεπεις οι ανθρωποι] ...Στ. Σταυρου

Βλεπεις οι ανθρωποι
Βιαζονται παντα τοσο πολυ
Να με κρινουν
Και ζουμε επειτα μια ολακερη ζωη
Παρεξηγησης,
Βιαζονται να με κρινουν
Και να με πουν απομακρο
Και απλησιαστο και ψυχρο
Μονο και μονο επειδη μου κουνανε το χερι τους
ή επειδη το απλωνουν προς το μερος μου
Κι εγω απομενω να κοιταζω
Μια το χερι
Μια τα ματια τους
Κι ουτε που σκεφτονται πως μπορει απλως
Να δυσκολευομαι ν' αποφασισω
Αν κουνανε το χερι τους επειδη χαιρετανε
ή επειδη πνιγονται
Αν μου απλωνουν το χερι
Για να τους σωσω
ή να με σωσουν
Και μεχρι ν' αποφασισω
Εχουν ηδη αποφασισει αυτοι
Για μενα....

 Αυτοπροσωπογραφιες