ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ /Νικηφόρου- Θεοκλή Αντρούλλα

Πώς να διαβάσεις την ψυχή,σεντούκι κλειδωμένο,
εμπειρίες,συναισθήματα ,στα τρίσβαθα της κρύβονται,
εκεί και αποκοιμιούνται και κάπου- κάπου,
σαν θές ξεχνιούνται!
Βιώματα αναπόσπαστα,κομμάτια της ζωής μας,
μπορεί νάναι χαρούμενα,μπορεί και νάχουν λύπη,
Χαρά,θυμός,πόνος,θλίψη νούμερα ταυτότητας,
της κλειδωμένης της ψυχής μας!

Τα μάτια ο καθρέφτης της ψυχής,
που σαν κατάματα κοιτάξουν,
απ´το πυθμένα της ψυχής,όλα τα συναισθήματα,
στην επιφάνεια της λίμνης βγάζουν!

Για κοίταξε κατάματα μέσα στις δύο λίμνες,
θολό το δάκρυ σαν θα δείς,κρύβεται πόνος στην ψυχή,
σκύβεις στη γή το βλέμμα,
να πνίξεις ότι σε πονεί!

Για κοίταξε κατάματα,μέσα στις δύο λίμνες,
η λάμψη το χαμόγελο,θα στείλουν άλλο σήμα,
πώς λόγια και φλόγα τών ματιών,
ταυτίζονται με όλη την ειλικρίνεια!
Στα μάτια τα καθαρά ,τα ξάστερα,
τ´ανείπωτα τα λόγια,παίρνουν μορφή,
τότε μπορείς να τα διαβάσεις σαν μια απλή γραφή!

Τα μάτια ο καθρέφτης της ψυχής,
βγάζουν στην επιφάνεια,συναισθήματα κάθε λογής
λόγια που ξεστομίζονται,ψέματα η αλήθεια,
τα μάτια ο πιο δυνατός επικυρωτής!

Όποιος έχει το χάρισμα τα μάτια να διαβάζει,
τότε έχει το χρυσό κλειδί την ψυχή να ξεσκεπάζει!