Ψευδαίσθηση η λύτρωση.
Κι η ποίηση
χορό μες στο μυαλό μου .
Κείν το σ’αγαπώ οπου σου ειπα
κλειδωμενο στο συρτάρι
όπου διπλός ο πάτος
κρύβει τον καημό .
Σε ένα ξεχασμενο “εσύ ” εγώ”
Μια επέτειος σήμερα
να γιορτάζει την μοναξια
μελοποιημενη
Κι εγώ φορώ το γιορτινό χαμόγελο μου
στολίζοντας τα μαλλιά με το στεφάνι
απ ‘ το χθεσινό όνειρο μου
Με την ελπίδα πια απούσα.
Κι ας είν γιορτή η μέρα.
Ο ήλιος την αποχαιρετά
κι ο ποσπερίτης ρίχνει το φώς του
στον δρόμο της επιστροφής .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου