Είμαι ο βυθός που αναδήθηκε στην αγκαλιά της Μεσογείου
Η αλμυρόγλυκη θάλασσα κι ο αφρός του κύματος στην Πέτρα του Ρωμιού
Τα καφεμπλέ βοτσαλάκια στην ακρογιαλιά του παχύ άμμου
Το χνούδι της πρασινάδας κατάκορφα στις παρειές του Τροόδους.
Είμαι το φως στον ορίζοντα όταν σκάει η μέρα πίσω απ’ τον Πενταδάκτυλο
Η ανατολή αγέννητη κι αμύθητη πίσω απ’ την παλάμη του Διγενή Ακρίτα
Ο ηλιοκαμένος κάμπος της Μεσαριάς που ψιθυρίζει την προσευχή του εργάτη
Το καράβι της Κερύνειας που
ξεκουράζεται στο θώρακα του κάστρου.
Είμαι το ηλιοβασίλεμα πέρα απ΄ την αλυκή με τα φλαμίγκο έξω απ’ τη
Λάρνακα
Οι φοινικούδες στη χρυσή παραλία που θα βρεις δίπλα στον ανδριάντα του
Κίμωνα
Η ζαχαρένια παραλία της Αμμοχώστου με τις ψάθινες ομπρέλες
Η Σαλαμίνα του Ευαγόρα που νανουρίζεται απ’ τα σιωπηλά αγάλματα.
Είμαι το ταπεινό κυκλάμινο στον κορμό της Καρπασίας
οι χρυσόχρωμες κιτρομηλιές στον κάτω μαχαλά της Λεμεσού
Η αγέραστη μαρμάρινη κολόνα του
Κουρίου
Το άρωμα του συκόφυλλου στα μυθικά
λουτρά της Αφροδίτης.
Είμαι το εκκλησάκι του Αγίου Επιφανίου στην ακτή της Πάφου
Η σκιά του Αγίου Νεοφύτου στην βουνοκορφή
Τα γεράνια στην αυλή του Αγίου Ηρακλειδίου την ώρα του στοχασμού
Τα γήινο χνώτο της πέτρινης μονής του Αποστόλου Βαρνάβα!
Είμαι ο ακοίμητος φρουρός του
νησιού, ο Απόστολος Ανδρέας
Το παλάτι της Ρήγαινας των πράσινων καιρών
Ο αθέατος Άγιος Ιλαρίωνας
αναπαυόμενος στο άγγισμα των νεφελών
Η ονειρένια ζαφειρένια θέα του Πέλλα Μπαΐς την ώρα της αυγής.
Είμαι ο θόλος της Φανερωμένης στο βάθος της Λευκωσίας
Η Λαϊκή Γειτονιά με τα φιλόξενα καφενεδάκια και τα σκαλιστά μπαλκόνια
Η Λήδρας, η Ονασαγόρου, η πλατεία Ελυθερίας
Το άσβηστο όνειρο στην παλιά πόρτα του Παγκυπρίου Γυμνασίου.
Είμαι το γνώριμο τιτίβισμα του σπουργιτιού έξω απ’ το σπίτι με το κλήμα
στην αυλή
Τ’ ατέλειωτο φτερούγισμα της χελιδόνας πάνω απ’ τη βαθυγάλαζη λίμνη της Αθαλάσσας
Ο σκοπός της φλογέρας του παππού που φυλάει τα περβόλια του χωριού
Το βλέμμα του νέου που ψάχνει για τις ρίζες του στις θαμπές σελίδες του
αλφαβηταρίου.
Είμαι ο ανθός της πορτοκαλιάς στην καρποφόρα κοιλάδα της Μόρφου
Το καλοκαιριάτικο καρπουζοπανήγυρο της Ζώδιας
Η γλυκιά σιγή της ζεστής νύχτας στα μποστάνια
Το σημάδι της σαύρας στην όχθη
του στεγνού ποταμού.
Είμαι η Κύπρος για όσους με ξέρουν από παλιά
Και όσους με γνώρισαν μες στις σελίδες του παλιού βιβλίου
Που δόθηκε στα νιάτα απ’ τους ποιητές
Για να μπορούν να ξαναγράψουν την ιστορία απ’ την αρχή.
Είμαι όλ’ αυτά κι άλλα πολλά…
Όσα δεν είπαμε κι όσα θα πούμε
σαν μνημόσυνο
Ιχνηλατώντας τα σημάδια στην τάφρο δίπλα στα τείχη της πόλης
Είμαι τ’ ατέρμωνο νησί, η Κυπρία
μακάρια γη των δοξασμένων ηρώων!
Άντρια
Γαριβάλδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου