Ο Φλώριος, ο Στέφανος
Και ο εικοσαετής Λεονάρδος
Πολύ τη λάτρεψαν πολλά κατέγραψαν
Για τη γενέθλια γη μου
Carpasium, Carpasso
Rizokarpaso
Η κομητεία, η βαρονία
Των Φράγκων και των Ενετών
Πάμπολλες εκκλησίες
Αναφέρει ο Φλώριος
Τοιχογραφίες και ψηφιδωτά
Εκεί φυτρώνει λασμαρί
Και φύεται herba di San Juanne
Ο Στέφανος υπενθυμίζει
«΄Ηταν της προγιαγιάς μου
Της Ισαβέλλας φέουδο
Από τον ένδοξο οίκο Λουζινιάν»
Και ο τρίτος αναφέρει οικισμούς απ’ τοΜεσαίωνα
Που τώρα πια χαθήκαν
Νέγκωμη, Κόρακας, Πραστειά, Κορώνη
Κάθεται επίσης και θαυμάζει προς τη θάλασσα
Τις Γυναικόπετρες
Τα θηλυκά γλυπτά στους βράχους
Μάρτυρας μακραίωνου τοπωνυμίου
Αχ Φλώριε Βουστώνιε
Στέφανε Λουζινιάν
Και εσύ εικοσαετή Λεονάρδε
Σαν κλείνω τα γραπτά σας
Κάθομαι και ασκώ τη μνήμη μου
Να μην ξεχνώ
Ακούστε με κι εσείς
Λέμπος, ο Λάρης ποταμός
Λεμπρικαστή, Λευκόνησος
Τα Νερά της Ρίζας
Τα Νερά της Πλάκας
Τα Νερά τα Σέλενα
Σύρριζα μας ξερίζωσαν
Από το χώμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου