Παλιό δκιολίν / Πασιαρδής Μιχάλης

Φέρτε μου το παλιό δκιολίν τζιαι το παλιό λαούτο
Με κόρτες πον ανταχτερες για το τραούιν τούτο
Θωρώ τον πενταδάχτυλο που στέκει πικραμμένος
Με τους αλύσους τους χοντρούς σαν το ληστή δημμένος

Να πκιάω στράτες των πουλιών να πάω στο Καρπάσι
Να δω φίλους τζιαι συγγενείς, τζιει κάτω πως τα πάσιν
Που την Τζιερύνειαν έρκουμουν εψές εις τ’ όρομα μου
Τζι οι πέτρες εφωνάζαν μου - εξέραν τ’ όνομα μου

Της Αμμόχωστου θάλασσα, της μεσαρκάς αλώνια
Ζυμώνει ο πόνος το ψουμίν, να φαν παιθκιά τζι αγγόνια
Σιερκές - σιερκές επκιάσασιν τ’ άστρα στον ουρανό μας
Τζι είπαν "εχ χωριζούμαστιν στον τόπο το δικό μας"

το ακούτε: https://www.youtube.com/watch?v=Zvr5rfqMH6A