ένα : Ποιητική Συλλογή του Πάμπου Κουζάλη εκδοθείσα το 2011

Αν

Γνωρίζω πως το «αν»

ουδέποτε ευδοκίμησε

στης ιστορίας τους καρπερούς αγρούς

Μα πάλι λέω

αν

αφού είχαν όλα προαποφασιστεί

κι ήταν η προδοσία

προδιαγεγραμμένη

Αν, λέω, είχα αποσκιρτήσει

κι είχα επιστρέψει

στου λαιμού σου την απάνεμη καμπύλη

Αν τους άλλους τριάντα επτά

είχα κλειδώσει άκλαυτους

στο ομαδικό τους πένθος

Θα μ' αγαπούσες;

***

Τελωνείο

-Τι έχετε να δηλώσετε;

-Λίγο αλάτι

να ξυπνάει τις πληγές

Μια σημαδούρα

για να βρίσκουν το βυθό τους

οι αναμνήσεις

Ένα χαρτοκόπτη

ν' ανοίγει δρόμο

στις άγραφες μέρες

Κι ένα ψαλίδι

για τα εγκαίνια

των νέων συνόρων

***

Παύσεις

Παρακαλώ τον υποβολέα

να μην ψιθυρίζει συνεχώς τα λόγια

τα επόμενα

Αυτά τα γνωρίζουν οι υποκριτές

Τις παύσεις να τους θυμίζει

Τις παύσεις

***

Αναμονή

Ιστιοφόρες

οι ώρες της αναμονής

οι αβάσταχτες

Δεν θα τους κάνω το χατίρι

Θα κρύψω επιμελώς

τους μικρούς στεναγμούς μου

για στιγμές ηδονής

Κι ας μείνουν τα πανιά τους

ζαρωμένα

***

Χαμόγελο

Καλά είμαι

Πότε μου έρχεται το σπίτι ως τη μέση

Πότε ξυπνάω στο ημίφως του βυθού

Παράπονο δεν έχω

Στο τραπέζι ένα πιάτο με προζύμι

φουσκωμένο

Στη ραγισμένη κρουστά του

διαβάζω ένα χαμόγελο

που πάει να γίνει στάχυ

***

Νυχτερινό

Είναι πολύ αργά

Αργά κυλά η νύχτα

Οι εργαζόμενες αγκαλιές

έχουνε σχολάσει από τις έξι

Πρέπει επειγόντως να βρω

διανυκτερεύον σώμα

***

Χρόνος

Τι θλίβεσαι;

Φέρεις ακεραία την ευθΰνη

του γήρατος

Λησμονείς

που κάθε Δεκέμβρη τραγουδούσες

«γέρο χρόνε, φΰγε τώρα»

Έφυγε ο χρόνος και το τώρα

Κι έμεινες γέρος