Μαριάννα!
Έξω σταμάτησε
η βροχή
κι η ευδία
άνοιξε τους γαλάζιους ουρανούς
πάνω απ’ την
κόκκινη στέγη σου.
Το φεγγάρι
κατεβαίνει μ’ ασημένιες κλωστές
στο ανοιχτό
παραθύρι σου,
και δυο λαμπρά
αστεράκια
αντιφεγγίζουν
τη λάμψη τους στα μεγάλα σου μάτια.
Στον κήπο σου
φύτρωσαν δυο ανθισμένες λεμονιές
και μια
κερασιά αναδεύει τους καρπούς της στα χείλια σου.
Το Φθινόπωρο
σού φέρνει καινούρια μηνύματα.
Όμως, μη
στέκεις στο κατώφλι της αγωνίας
με τα δυο σου
μάτια να κοιτάν ανυπόμονα
την προσδοκία
της αυγής.
Κι η μέρα αυτή
θα ξημερώσει για σένα,
θα ξημερώσει
με χρυσούς ήλιους στα μαλλιά σου,
κι η πλήξη του
κατεστημένου
θα φύγει στην
άκρη του σύννεφου
που
ετοιμάζεται να διαβεί τη γαλάζια θάλασσα.
Είσαι μια
ερωτική παρουσία
στον ανθισμένο
κάμπο της γνώσης.
Είσαι μια σοφή
ανάταση
στον γαλάζιο
ουρανό της ελπίδας.
Μαριάννα!
Έξω σταμάτησε
η βροχή,
και μόνο τα μάτια
σου
στάζουν
ψιχαλιστά ακόμη την αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου