Όμορφο το ξύπνημα από το μουρμουρητό της θάλασσας,
όταν ο ήλιος αργά-αργά αναδύεται μέσα από την
απεραντοσύνη της.
Kι’ εσύ, διστακτικά κάνεις βήμα-βήμα, να την
πλησιάσεις.
H θάλασσα ακαταμάχητα σε περιτριγυρίζει,
σε χαϊδεύει,
σε σαγηνεύει
και τελικά σε κάνει δικό της.
Όμορφο το ξύπνημα
από τη φουρτουνιασμένη θάλασσα.
Aπό στιγμή σε στιγμή προσμένεις να αναδυθεί
από μέσα της η παραμυθένια γοργόνα,
για να σου πει το
μεγάλο της παράπονο.
από την Ποιητική Συλλογή: Η Φλόγα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου