ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΑ ΒΕΛΗ (απόσπασμα)

[...]

Κι αυτό για χάρη σου, γενέτειρά μου γη, 
μάνα των δουλευτάδων σου γονιών μου, Κύπρος,
κοιτίδα των ιερών οστών, της σάρκας τους, 
που τα καταπονούσες ωντανά, σκυμμένα απάνω σου, 
για να τα θρέφεις...

[...]

Σκεβρώσαμε πια εμείς, μα εσείς, 
καθρέφτης των άφθαρτων ψυχών, ωραίοι μας νέοι, 
στήλες θεμελιακές του τόπου μας, κρατάτε 
στους ώμους σας γερά την Άμπελό μας.

[...]

Ήλιε μου, που έχεις τα μαλλιά της 
υφάνει σε χρυσαργαλειό
με τις ακτίνες σου και τόσο 
εσύ την ξέρεις και σε ξέρει,
πες της για μένα- Σ΄ αγαπώ.