Σαν εσμειξε η Μοιρα με τον Στεναγμο / Πηλαβάκη Δέσπω

Σαν εσμειξε η Μοιρα με τον Στεναγμο
σ ενα σμιξιμο πουμοιαζε πιοτερο
με βιασμο παρα ερωτα
τον καιρο της καταραμενης γενιας
γεννηθηκα
Μερες κοιλοπονουσε η Μοιρα η μανα μου
μα απο φοβο κρατιομουνα μεσα της
Σκληρη η μανα μου ουτε μανα ουτε μητρια
θα με τιμωρουσε το ηξερα
Πως ν αγαπησει το μπασταρδο της ντροπης
Ηταν Χειμωνας σαν ηρθα στον κοσμο
μα δεν με ζεστανε η αγκαλια
της Μοιρας της μανας μου
Αντι για γαλα φαρμακι μουδινε
και τονομα μου Θλιψη μ ονομασε
Πρωτα παιχνιδια τα δακρυα
Οτι θυμαμαι κτυπηματα
και τιμωρια στη γωνια
Μοναδικο καταφυγιο
η αγκαλια του πατερα
κι ας ηταν κρυα και σκληρη
Κι ετσι μεγαλωσα πολεμωντας
την απορριψη της Μοιρας της μανας μου
Κι ετσι θα φυγω
σαν καταραμενο παιδι

ΔΕΣΠΩ ΠΗΛΑΒΑΚΗ