Αν νιώθεις ξένος.. / Ειρήνη Ανδρέου

Κι αν νιώθεις ξένος σε τούτο τον κόσμο
κι αν νιώθεις ξένος σε τούτη τη γη
κι ούτε να κλάψεις μπορείς σ'ενα ώμο
κι αναρωτιέσαι το πώς και γιατί ....

Κι αν βλέπεις γύρω σου ανθρώπους πολλούς
μα νιώθεις πιο μόνος και κάπως αλλιώς
ντύσου την μάσκα τους να μοιάζεις μ' αυτούς
μπας και σε πουν ' της γειτονιάς τον τρελό..'

Κι αν νιώθεις ξένος στην κλίνη σου απάνω
και δίπλα σου κάποιος που βλέπεις καιρό
κι όλοι τριγύρω σου ένα ψεύτικο πλάνο
αταίριαστος νιώθεις σ ένα πάζολ θαμπό...

Αγωνίζεσαι χρώμα να βάλεις στο πάζολ
να βρεις μια γωνιά να τρυπώσεις κι εσύ
σαν βλέπεις με φόβο της κλεψύδρας το βάζο...
κι αφήνεις την σκόνη σε κάθε ρωγμή....

Πετάς και μαζεύεις της ζωής τα κομμάτια
κολλάς τα σπασμένα όπως όπως ν' αντέξεις
γελάς σαν παλιάτσος και βάφεις τα μάτια
τον στερνό σου τον ρόλο καλείσαι να παίξεις..