Βλέποντας την ημερομηνία κυκλοφορίας του CD "κατά μέτωπον" (2012) του Κωνσταντίνου Στυλιανού, αναρωτιέμαι πόσες αξιόλογες συλλογές τραγουδιών δεν θα ακούσω ποτέ. Και δεν θα ακουστούν γενικότερα, ούτε θα προβληθούν κατά το πως τις αξίζουν. Ίσως γιατί οι καλλιτέχνες που συνθέτουν τέτοιου είδους ακούσματα είναι μακριά από τις επιταγές του σύγχρονου συστήματος που προωθεί το ευτελές και το εύπεπτο.
Δεν ξέρω εάν εγώ που είμαι απλός ακροατής θα μπορούσα να κατατάξω το άλμπουμ στην ροκ σκηνή, ο ήχος όμως που ακούγεται οδηγεί την σκέψη μου εκεί. Απαλά ροκ, ακούσματα καλύπτουν με τον καλύτερο τρόπο ένα ριζοσπαστικό στίχο που περιγράφει με ουσιαστικό πρωτόγνωρο τρόπο τους αγώνες του Κυπριακού λαού για αυτοδιάθεση και ελευθερία, για μια Κύπρο Ελληνική.
Ο καλλιτέχνης δεν χαρίζεται. Με εύστοχο λεξιλόγιο που πολλές φορές ξενίζει καθώς χρησιμοποιούνται λέξεις σκληρές, ουσιαστικά αντιποιητικές, κατορθώνει να δώσει τα μηνύματα που επιθυμεί και που είναι ο στόχος του.
Το άλμπουμ περιλαμβάνει τα παρακάτω τραγούδια
- Κατά Μέτωπον
- Λευκωσία - Μπέλφαστ
- Μαύρο Πουκάμισο
- Οδικός Κώδικας
- Για τα παιδιά μας
- Ζήτω η Νίκη
- Πατρώα γη
- Σαλπάραμε
Εξαιρετικός ο πρόλογος με την μουσική του κομματιού "Κατά Μέτωπον" Ίσως κάνω λάθος αλλά είχα την αίσθηση ότι άκουγα Ιρλανδέζικη Μουσική. Ξεχώρισα άμεσα τα κομμάτια: Οδικός Κώδικας, για τα παιδιά μας και το Ζήτω η Νίκη. Το άλμπουμ κλείνει με το άριστο : Σαλπάραμε.
Μπορείτε να ακούσετε τα τραγούδια του δίσκου πατώντας επί του παρακάτω συνδέσμου:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου