Μ' είχες τρομάξει σκοτεινιά να ζεις ψυχή μου μόνη
κι έτσι ζωγράφισα το φως σ' ένα λευκό χαρτόνι!
κι έτσι ζωγράφισα το φως σ' ένα λευκό χαρτόνι!
Ζωγράφισα την ξαστεριά, τον ήλιο, τα λουλούδια
και της ψυχής την λευτεριά να τραγουδά τραγούδια!
και της ψυχής την λευτεριά να τραγουδά τραγούδια!
Μια ζωγραφιά και μια πνοή, αγάπη, πίστη, θάρρος
αυτά για μένα στη ζωή για πάντα θα' ναι φάρος!
αυτά για μένα στη ζωή για πάντα θα' ναι φάρος!
Ένα ολόλευκο χαρτί με θάρρος είχα βάψει
τους φόβους που' χα στην καρδιά βαθιά τους είχα θάψει!
τους φόβους που' χα στην καρδιά βαθιά τους είχα θάψει!
Χριστοδούλου Θάλεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου