Ναοί αδειανοί, βουβά κωδωνοστάσια
αλλοτινής λατρείας
τώρα σημάδια
εμπύρετου μόνο περάσματος.
Οι προσευχές σου εσπερινά πουλιά
με κέρινα φτερά σωριάστηκαν
στο πρώτο άγγιγμα των ακτινών,
κι η βασιλεία των ουρανών
άδειος πια θρόνος…
...
Μοίρα μας να ταξιδεύουμε
σαν δέντρα με βαθιές ρίζες
σε υπόγεια νερά…
...
… δεν θέλει πολύ να ξέρεις
κι απ’ τον ελάχιστο πηλό ακόμα
που σχηματίζει το δάκρυ στο χώμα,
για να προβάλουν σαν τ’ άστρα στον ουρανό
τ’ άνθη εκείνα τα χρυσά που ονόμασες
δάκρυα της Παναγίας…
...
Αργά - αργά περιστρέφεται
η σφαίρα της γης,
ίδια παιδικό παιγνίδι…
Κι άτακτα δεξιά ζερβά
μυρίζοντας το καθετί
ανήσυχα εντοπίζεις
τον χρόνο να τραβά τα λουριά
στα δάκτυλα ξάφνου να μετριούνται οι γύροι…
Ούτε που ξέρεις
ποιο δρόμο να πάρεις,
κι εύκολα ξεχνάς
πού είναι η πλώρη
πού είναι η πρύμνη
σ’ ένα νησί με πολλά ακρωτήρια
πολλούς δείκτες στη θάλασσα
πηγή: http://www.drpetrides.com/el/demosiefsis/arthrografia-typos/17-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου