Μικρές του Πανός ιστορίες του Κωνσταντίνου Στυλιανού. 2009

ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ

Κάθε πρωί που ξυπνάει, κοιτάζει την Ανατολή. Το ταξίδι αρχίζει.

Ο ήλιος ανεβαίνει και φωτίζει την πόλη του.

Ο Κόσμος το, ακόμη στο σκοτάδι, διώχνει τη θολούρα από την αδιαφορία.

Η Λεμεσός ακούει...

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ

Το καράβι του Ιάσωνα ψάχνω, στα άδυτα του κόσμου σου να μπω.

Με μάτια τοξότη στον ύπνο σου βόλτα θα κάνω,

χρυσόμαλλο δέρας στα πόδια σου

και ένα τριαντάφυλλο από τους κήπους του Πέραν

στο στήθος σου θα αφήσω.

ΣΗΜΕΡΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ

Έκλεισα το στόμα μου πολλές φορές να κρύψω τις αντιθέσεις.

Στο δρόμο άνοιξα τα μάτια γυρεύοντας τις σκέψεις,

που τις κρατούσες εσύ.

Και όταν τις βρήκα, τις τακτοποίησα, για να τις κρύψω από σένα.

...

ΜΙΑ ΛΕΞΗ

Μία λέξη θα ΄φτανε να δώσει παράταση στο τέλος.

Μια λέξη θα ΄φτανε να φωτίσει τον κόσμο.

Θά ΄φτανε να κρατήσει τη ζωή.

...

Αντίσταση στη καθημερινή κατοχή,

ανάγκη διαμαρτυρίας στη σιωπή, στον πόνο του εγωισμού

που ξεσκίζει τη ζωή

ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ

Σe είδα χτες βράδυ…

Τα μάτια, τα μαλλιά, τα δάχτυλα…

μία φιγούρα από το μέλλον να κινείται μπροστά μου.

O καπνός απ’ τα τσιγάρα  έπαιζε άσκημο παιγνίδι.

ΤΙΜΙΟ ΔΩΡΟ

Τώρα κρατώ την εικόνα σου στο μυαλό μου.

Την κουβαλώ μαζί με τα πολύτιμα δώρα της ψυχής μου. Κρατώ  την εικόνα σου. Σαν αέρας δροσερός πού φέρνει το πρωί , σαν το πρώτο φως του ήλιου, σαν το φως των αστεριών…..

ΤΕΛΟΣ

Το τελευταίο τέλος πνίγηκε στο φως της τελευταίας ατέλειωτης νύχτας. Το κεφάλι της ψυχής μου στη λαιμητόμο του έρωτα λούστηκε στο αίμα ανεξάντλητου φόβου. Και η Ανάσταση παγιδεύτηκε σε μία αλκοολούχα μετάληψη.

Η αυγή με βρήκε να περιμένω τα λουλούδια των φίλων μου.