ΑΠΟΜΑΡΜΑΡΩΣΗ / Χατζηλουκάς Κυριάκος

Στη σκέψη των γενεών

               

Πέφταμε σ' αθώρητους γκρεμούς.

Σαρωμένες ασπίδες.

Θραύση του μεγάλου ονείρου.

Άφυπνοι και δόλιοι οι πασάδες.

Επιτήδειοι σε πλοχµούς

Φονικά µ' εµβατήρια

σε ψιλούµενα πεδία.

Έρπουν ετερόκλητα κύματα.

Ωχούνται επιτήδειοι.

Άπαυστες τελετές.

Φραγµένοι από ναρκίσσους

σ' οίκους χαµηλωµένους.

Φονικά µ' εµβατήρια.

σε ψιλούµενα πεδία.

Έρπουν ετερόκλητα κύματα.

Φίλαυτοι πηδαλιούχοι θέρμαιναν

αγαλήνευτους σάρακες.

Ήταν κι η δια-νοµή

ονομάτων κι αργυρίων.

Ψηλαφίσεις ερειπίων.

Μοχλεύεται καµένη μυρσίνη.

Ήταυ αυτόφωτοι οι δάσκαλοί µου. Μ' έφεραυ σ' αυθευντικές πηγές.

Εκεί πανάρχαιες αρετές• ελευθερία, δικαιοσύνη, φιλοτιμία, ευθύνη.

Ορίστηκα υα επι-μείυω ιδία στη τελευταία.

Μένεις στη σκέψη των γενεών.

Μελέτησες μακρές στροφές.

Αφέθηκες σε λιωµένα πέδιλα.

Λευκαινόµενος έβλεπες αλλιώς τ' άγρια νέφη.

Εκείνοι που έφυναν οι πιο πολλοί.

Όσοι απόµειναν

η ζωή π' ανθίσταται.