ΘΡΥΜΜΑΤΑ / Χριστοδουλίδης Γιώργος

Eκείνη τη στιγμή
όταν το φλυντζάνι αγγίζει το πάτωμα
Και θρυμματίζεται σε εκατό κομμάτια
Καταλαβαίνεις τη σημασία της ακεραιότητας
Ότι αυτό που λέμε ακέραιο
Είναι αυτό που αντιστέκεται να μην σπάσει
Αυτό που δεν πέφτει
για να γίνει εκατό κομμάτια
αλλά επιμένει να συγκρατεί
ό,τι το αποτελεί
αποφασισμένο να μην δείξει
ότι είναι τόσο εύθραυστο
όσο ένα φλυτζάνι

που σου φεύγει από το χέρι
και διαλύεται

ότι είναι

ακριβώς αυτό:

Eκατό κομμάτια που κρατιούνται γερά
μεταξύ τους
για να δείχνουν ένα.