Να δανειστείς το πρόσωπο
του ποιητή
όταν στα χέρια του κρατά
σφικτά και τρυφερά
το τελευταίο του γραπτό
σαν το παιδί του το μικρό.
Το πρόσωπο του ποιητή
που λάτρεψε
το γέλιο των παιδιών
το πρώτο φιλί του έρωτα
τη γεύση της ζωής
μ’ ένα χαμόγελο γλυκό
κι ένα λουλούδι.
Αυτού του ποιητή τα όνειρα
δε σβήνονται τη νύχτα
γιατί η μοίρα τον έταξε
με λέξεις να κλείνει τις πληγές
και να χαρίζει το φως.
Θα βρεις το πρόσωπο αυτό
σ’ έναν καθρέφτη
σαν θα κοιτάξεις βαθιά
ως την ψυχή του μέσα
ως την ψυχή σου.
του ποιητή
όταν στα χέρια του κρατά
σφικτά και τρυφερά
το τελευταίο του γραπτό
σαν το παιδί του το μικρό.
Το πρόσωπο του ποιητή
που λάτρεψε
το γέλιο των παιδιών
το πρώτο φιλί του έρωτα
τη γεύση της ζωής
μ’ ένα χαμόγελο γλυκό
κι ένα λουλούδι.
Αυτού του ποιητή τα όνειρα
δε σβήνονται τη νύχτα
γιατί η μοίρα τον έταξε
με λέξεις να κλείνει τις πληγές
και να χαρίζει το φως.
Θα βρεις το πρόσωπο αυτό
σ’ έναν καθρέφτη
σαν θα κοιτάξεις βαθιά
ως την ψυχή του μέσα
ως την ψυχή σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου