με την υπόσχεση
να υπάρχει όσο και
το όνειρο
ένα τίναγμα
στη γαληνή
τίποτε άλλο…
...
…λάθος ονόματα
ανείπωτες υποσχέσεις
μια μέρα θα αποκαλυφθεί η αλήθεια
στη σιωπή
μέσα σε αδειανά σπίτια
με φλεγόμενους τοίχους
...
…με πλησιάζεις
και αρχίζει το βαλς
μ’ εσένα μαζί
για λίγο
πολύ
λίγο
όταν ξαφνικά
έτσι απλά
όπως πέφτει η κρύα νύχτα
σε χάνω
μένω τότε μόνη
με επιδέσμους ακόμη στα άκρα …
...
Στο μπαλκόνι σου
δεν είσαι μόνος
από δίπλα σου περνούν
μαγικοί αυλοί
και απαλοί αέρηδες.
Στο μπαλκόνι μου
δεν είμαι μόνη
γιατί από δίπλα μου
περνάς και πάλι
- αθόρυβα -
μαγικός τροβαδούρος
σε δροσερή σιωπή
...
Έβρεχε το σύννεφο
η σταγόνα στο χέρι μου
ο ουρανός στα μάτια μου
...
Θα σε θυμάμαι
όπως
τα βράδια που βρέχει
και φυσά στα πέτρινα σοκάκια
της Πράγας, εκεί που
ξεχύνονται οι γέφυρες
με τα γκρίζα αγάλματα
και τα αόρατα φιλιά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου