Η
μνήμη λυπημένη
χαράζει
τον Ιούλη
βαθιά
στις φλέβες του
κι
αφήνει ένα δάκρυ
σε
ρημαγμένα σπίτια
τυλιγμένα
σε αναρριχώμενα
συρματοπλέγματα
και
στο άρωμα της λεμονιάς
που
περιπλανιέται απορημένο
το
γιασεμί μου στην αυλή
θολό
μέσα στο χρόνο
ανθοβολεί
ακόμα πίκρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου