Τιμή στον Αντωνάτζιη Δκιάκου ( τσιατιστός λόγος από τον Μιχαλάκη Φραγκίσκου)

Αγαπητά αδέλφια μου,

Πρώτα θα πω ευχαριστώ στον Αρχιεπίσκοπό μας που κάθε δύσκολην στιγμήν βρίσκεται στο πλευρόν μας. 

Τζίνος βαστά τζιαι το κριάς κάμνει τζιαι τον κασάπην τζιαι συμβουλή που μας διά να έχουμεν αγάπη! 

Θέλει στον Κορμακίτη μας να’ μαστεν ενωμένοι τούτες τις δύσκολες στιγμές μαζίν αγαπημένοι.

 Πρέπει στον επιτάφιον να συμφιλιωθούμεν να πούμεν το πσhυχοτικό μετά μαζί με το Χριστό ούλλοι να αναστηθούμεν!

 Από τα βάθη της ψυχής τζιαι της καρκιάς τους ήχους για τούτον το μνημόσυνον έγραψα λλίους στίχους.

 Με άπειρην εκτίμησην να σας τους φανερώσω τζιαι στον παλιόν Μουκτάρη μας να τους αφιερώσω.

 Αυτόν που ούλλοι ξέρουμεν τον Αντωνάτζιη Δκιάκον τον βράχο τον Αγωνιστή τον ήρωα τον δράκον!

 Αυτόν που μες στην εισβολήν με δύναμην  Γρανίτη δίπλα που τον παπά Ττερζή εμείνασιν τζιαι οι δκυό μαζί μέσα στον Κορμακίτη..

 Εμείναν τζιαι κρατήσασιν το όμορφο χωρκό μας χωρκόν, πον ‘το ξεχνά κανείς έτσι πηαίνουμε τζι’ εμείς μες στο νοικοτζυρκό μας.

Την ώρα που ξεκίνησα τους στίχους να του γράψω ειλικρινά αδέρφκια μου εκόντεψα να κλάψω!

 Γιατί ήμουν τζιαι εγιώ παρών εν έτυχεν να φύω θυμούμαι που επήασιν τζει στο νεκροταφείον.

 Μαζί με τον παπά Ττερζή κουβέντες νανταλλάξουν με Τούρκους αξιωματικούς ίσως εν μας πειράξουν.

 Μάρτυραν έχω τον Θεόν λαλώτο έντζιαι ψέμαν έτρεσσεν που την μούττην του συνέχεια το γαίμαν!

 Έτρεμεν τζιαι εσφότζιζέν το γαίμαν με μαντήλιν τζιάλλα πολλά ετράβησεν μα το χωρκόν εν  τ’ άφησεν αγαπητοί μου φίλοι.

 Τούντο λεβεντοχώρι μας έθελεν να κρατήσει σαν καπετάνιος οδηγός εν το’ καμεν ο Αρχηγός να φύει να μας αφήσει.

 Τελειώνοντας αγαπητοί, οι χωρκανοί γνωρίζουν ποιος κράτησεν τούντο χωρκόν έσσο τους να γυρίζουν.

 Να έχουν τα χωράφκια τους να σπέρνουν να θερίζουν, ελπίζω τζείμαι βέβαιος εννά τον μακαρίζουν.