Ήρθαν κι αυτές διαβατικές,
πουλιά γοργόφτερα, περαστικές,
να μας λαμπρύνουν με χαρές
τη ρεμβική που χρόνισε ανία.
Ήρθαν κι αυτές όπως κι εκείνες
να μας θυμίζουνε κυρίες,
που, αλί, πριν τις χαρούμε
θα μας φύγουνε και κρύες
τις καρδιές μας θα γρικούμε,
ίσως, όπως και κείνες.
Ήρθαν κι αυτές
για να μας πούνε πράγματα
χίλιες φορές, αλί, λεγμένα,
πως το Φθινόπωρο, φύλλα ριγμένα,
είναι να φτάσει
και φοβάμαι
πως θα περάσει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου