Τ’ αρκεί που του αναπέμπουμε τους αίνους∙
αγαλλιά με τις κνίσες και τους επαίνους
Παίζει κι αυτός την παρτίδα του.
Ξαπλωμένος με κάποια παλλακίδα του
θα σκέφτεται που όλα κυλούν κατ’ ευχή.
Πλούσια τα σφάγια κι η προσευχή,
όλα να βασιλεύουν υπό τη σκέπη του
κι εμείς να παραβιάζουμε τ ‘αμέτρητα ‘’πρέπει’’ του.
Ξέρει που τον δουλεύουμε∙
ξέρει που μας εμπαίζει.
Σ’ίδιο τραπέζι
τα μυστικά μας αλληλοκλέβουμε
τρώγοντας πετιμέζι!
ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΡΑΤΟΥΝΤΕΣ
ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ 1985
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου