Άμλετ / Τέμβριου Αθηνά

Το πρωί βλέπαμε Άμλετ.
Η οργισμένη φωνή έκρουε τα σύννεφα
μεσ’το γκρίζο της μέρας.
Εμείς καθιστοί, στο σκοπό μας
ξεχνούσαμε γιατί υποφέρει ...

Αν υποφέρει...
Σήμερα ο Άμλετ κοιμάται
δεν βλέπει φαντάσματα.
Σήμερα η Οφηλία χορεύει
στο ρυθμό της απάτης
και ο Κλαύδιος πεθαίνει γέρος.

Σήμερα η θύμηση γίνεται
ρήγμα στην ανάσα της γης.
Ο Ιούδας έχει δίκιο
κι ο έρωτας ξεπερνά τα τριάντα αργύρια.
Σήμερα ο τιμάριθμος στο ήθος αυξάνεται
όμως όλοι αγοράζουν αγάπη.

Το πρωί βλέπαμε Άμλετ
μα ο Άμλετ τρελαίνεται
σ’ένα κόσμο φθοράς.
Ποιος τρελαίνεται σήμερα;
Ίσως όλοι... Αν το γνωρίζουμε.

Σήμερα τα βήματα του Άμλετ
στο χιόνι γίνονται Ερινύες,
η αγαπημένη του αερικό στα
ζεστά τα σπίτια
δίχως ένα ποτάμι
να γείρει να ξεψυχήσει.