ΠΟΛΥ ΗΛΙΟ ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΩ… / Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης

Η νύχτα ξαγρύπνησε μαζί μου ως το πρωί,
‘όχι, όχι δεν μπορεί να είναι η μητέρα μου αυτή’,
εφιάλτης ήταν, Μήδεια σαν σκότωνε τα παιδιά της
ή η Αυτοκράτειρα Ειρήνη¹ σαν τύφλωνε τον γιο της (1)
και κρέμαζε τον εγγονό και φυλάκιζε τη νύφη της…
.
…ξυπνώ κάθιδρος με τη δική μου μάνα δίπλα βουβή,
τρελάθηκε σαν της είπαν οι γιατροί πως δεν θα ζήσω,
σκύβει στο πρόσωπό μου να καταπιεί τον πυρετό,
μετρά στο στόμα μου την αναπνοή μου που σβήνει…
.
…μικρός, σαν έτρεμα, μου άνοιγε τα χέρια της όρμους,
ή τα έκανε σχοινιά αιώρας να με ταλαντώνει·
Μεγάλος, σαν γύριζα αγύρτης, με περίμενε ωχρή
για ώρες με σύντροφο το βαρύ ρολόι στον τοίχο…
.
Στα γόνατά σου πεθαίνω και με αναγεννάς,
με χέρι αόρατο μού ανοίγεις θύρα σε όνειρο
να υπάρχω στη γαλήνη σου καθώς θα ξεψυχώ.
‘Ελεύσεται καὶ ες αεί ἔσσεται Αγάπη’, δίδασκες,
‘ελεύθεται προς τον Έρωτα’, και μ’ ελευθ-έρωσες.
.
Πολύ ήλιο σού χρωστώ κι έχω μόνο πυγολαμπίδες.
.

.
Από την ανέκδοτη Ποιητική Συλλογή ΚΟΥΡΟΣ ΚΑΙ ΚΟΡΗ
.
1. Ειρήνη Σαρανταπήχαινα η Αθηναία (752 - 803) σύζυγος του Αυτοκράτορα Λεόντιου Δ’. Μετά τον θάνατο του Λεόντιου Δ’, ως αντιβασίλισσα τύφλωσε τον γιο της, κρέμασε τον εγγονό της και φυλάκισε τη νύφη της για να έχει εξασφαλισμένο τον θρόνο.