ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ / Κωνσταντίνου Δέσποινα

( Συμμετοχή στο διαγωνισμό ποίησης εις μνήμην Ευγενίας Π.Πετρώνδα του Κυρπιακού Συνδέσμου Παιδικού Νεανικού 

Βιβλίου 2019)

ΑΓΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Η ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΑ (22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ)

Τ' απομεσήμερο υποχώρησε απολέμητα
στις παρυφές του πρωτοσούρουπου
της μεγαλόνυχτας του χρόνου
και το τροπάρισμα της καμπάνας
γλιστρούσε μες στα βοριαδάκια
την ώρα π' άνοιγε το εκκλησάκι
στις ψυχές άοικων περιπλανόμενων
κυρά οικοδέσποινα κι αρχόντισσα
με το πιο λιτό του κόσμου ρούχου
φυλλομετρούσε το συναξάρι της μέρας
με το δοχείο των βαλσάμων στο χέρι
να σβήνει πληγές
μουχλιασμένες στα κελιά των διωγμών
μυρωδικό συνάλειμμα της αγάπης
κι ένα κέρμα μυστικά ριγμένο
κάθε τέτοια μέρα στο παγκάρι
που το ξέρουν μονάχα οι φτωχοί του κόσμου
σ' ανάμνηση της θείας Αναστασίας
π' αγαπούσε η κορούλα του φρουρού
στις φυλακές της Ρώμης
όσο ν' αγοράσει καινούρια ρουχαλάκια.

ΠΙΣΩ

Πίσω απ' τα βιολιά
τα λαμπιόνια, τις ζαχαροκατασκευές
και τις διογκώσεις της Πρωτοχρονιάς
ικετεύει για μας
απ' τα παγερά οροπέδια της Καππαδοκίας
με ζεστό θυμίαμα -προσευχή
ο άρχοντας με το τριμμένο ράσο
στου καιρού τ' αχόρταγο σεργιάνι
ο έφηβος, μα με τις ρυτίδες των ανέμων
εικόνισμα στο ιλαρό μέτωπο της υπομονής
αμίλητος, μα με τα λόγια του
ν'ανακοινώνονται
στου κόσμου τ' ακροτόπια
δάσκαλος π' ονοματίζεται παιδί
σε κάθε ζύμωμα της αγάπης
ασκητής μες στην ασφυκτική σύναξη των νοσηλευτηρίων
ρήτορας που στης σιωπής του τις δεξαμενές
καθαρίζει των πλανεμένων τις μεγαλοστομίες.
Κι όλο ικετεύει.
Εις πάσαν την γην.
Γιατί είναι μεγάλος.
Μέγας Βασίλειος.