της Παναγιώτας Χατζηδημητρίου-Κυριακίδου
Αναφερόμενη στη πατρίδα της το Γεράνι
Πατρίδα όμορφη, γλυκιά να΄ξερες πως μου λείπεις.
Οι ξένοι τώρα σε χαίρονται, μα το βλαστάρι λείπει.
Στην ξενιτειά που βρίσκομαι, όνειρα πάντα κάνω,
μια μέρα στην Πατρίδα μου ξανά, ελεύθερα ν΄ ανασάνω.
Με της ψυχής τα όνειρα, ταξίδια κάνω τώρα...
Με της αγάπης τα πανιά...
Στην όμορφη πατρίδα μου, που ‘χει καρδιά πληθώρα!
Τα χρόνια που χάθηκαν...
αναδημοσίευση από: http://www.gerani-ammoxostou.com/magazine/magazine3.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου