Της Ανάστασης / της Άντριας Γαριβάλδη

Και πάλι περιμένω στ’ ανοιχτό παράθυρο

να δω το πέταγμα της χελιδόνας...

Και πάλι αναζητώ το μυρωμένο αεράκι

που ’ρχεται απ’ το περβόλι το φορτωμένο μ’ ανθό και μέλισσα

να χαϊδέψει τα μάγουλα της άνοιξης

φέρνοντας την οσμή του λεμονιού

ν’ αναζωογονήσει τη γειτονιά.

Πάλι έρχεται το ταρακούνημα της μνήμης

τυλιγμένο στον καπνό απ’ το θυμίαμα της μάνας

το ευλογημένο να ετοιμάσει πασχαλιάτικο τραπέζι

με την ψάθα γεμάτη καλούδια, κουλούρια, ζυμωτά παξιμάδια

και τ’ άρωμα του τριμμένου τυριού στη σκάφη

που θα γεμίσει το σπίτι με τ’ άρωμα της φλαούνας

που θα ψήσει στον φούρνο

έξω στην αυλή της κυρά Παναγιώτας.

Να τρέξουν τα παιδιά να μαζέψουν αυγά

για να τα βάψει η μάνα κόκκινα

κόκκινα με το χρώμα της χαράς

για να’ χουμε στα χείλη μας χαμόγελο.

Ακόμα μαζεύω στο συρτάρι τις πολύχρωμες κλωστές

που θα κεντήσουν το γιορτινό τραπεζομάντιλο

τη μέρα της Λαμπρής

στο σπίτι μας... στη Ζώδια.

Καλή Ανάσταση να πούμε πια στον τόπο μας.

4/2012