Το άψυχο χαρτί / Τυρίμου Γ. Ελένη

Μιλάω στο άψυχο χαρτί

μα αυτό δεν απαντάει

πάλι ρωτώ ξανά ρωτώ

και αυτό όλο με κυταει

θρονιασε η σκέψη μες το νου

και την καρδιά σμιλευει

μες την ψυχή τόσα γιατί

συνέχεια πεδευει

κάνω το κλάμα προσευχή

στο σύμπαν για να φτάσει

να έχει καλο παράδεισο

και έτσι να ησυχάσει

ρωτάω το άψυχο χαρτί

και απάντηση δεν περνω

μα τα μηλιγκια μου κτυπουν

την λογική μου δέρνω

γιατί ναν άδικη ζωή?

απάντηση δεν περνω

κρατάω το άψυχο χαρτί

σφιχτά στη αγκαλιά μου

οι μνήμες μου έμειναν

νάνε παρηγοριά μου.