Κοίταξα απόψε
τον ξαστερο ουρανό
την ώρα που
άλλαζε ο χρόνος
Πότε δεν είδα
τόση λάμψη
Τόση γαλήνη
Δύο αστέρι
ενωμένα
Πήραν τις
στρατες
Του ουρανού
Αλλού να
σεριανισουν
Στο δρόμο μας
παντα
Φωτεινά δεν θα
μας Λησμονισουν
Πάντα θα ειναι
φωτεινά
να μας
καθοδηγούνε
Γιατί ναι μεσα
στη ψυχη μας
Και πάντοτε θα
ζούνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου