Καλημέρα / Ανδρέας Νεοφυτίδης

Τώρα που έμαθα να ζω χωρίς εσένα
τώρα που οι μνήμες μου γυρνούν από τα ξένα
απ' τη ζωή μου όταν περνάς
μια καλημέρα μην την ξεχνάς
Όσα ανελέητα η μέρα μας τα παίρνει
η νύχτα στ' όνειρο απρόσμενα τα φέρνει
όπου κι αν είσαι όταν ξυπνάς
μια καλημέρα μην την ξεχνάς

Λένε πως χάθηκες
δε σε συνάντησε κανείς ως σήμερα
σα να 'σουν πρόσωπο που επινόησα
μάτια μου ανήμερα
Λένε πως χάθηκες
μα ήσουνα εδώ όσο άλλο τίποτα
μα ήσουνα εγώ κι εγώ φοβόμουνα
μάτια μου ανύποπτα

Είναι η σκέψη σου αόρατος καθρέφτης
στις δύσκολες στιγμές κοιτάζω αν με βλέπεις
απ' τη ζωή μου όταν περνάς
μια καλημέρα μην την ξεχνάς
Σ' ακούω να μιλάς, φωνή μες στη φωνή μου
όπως μεγάλωνα μεγάλωνες μαζί μου
όπου κι αν είσαι όταν ξυπνάς
μια καλημέρα μην την ξεχνάς

Λένε πως χάθηκες
δε σε συνάντησε κανείς ως σήμερα
σα να 'σουν πρόσωπο που επινόησα
μάτια μου ανήμερα
Λένε πως χάθηκες
μα ήσουνα εδώ όσο άλλο τίποτα
μα ήσουνα εγώ κι εγώ φοβόμουνα
μάτια μου ανύποπτα