ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ / Χριστοφίδης Τίτος

Βρεθήκαμε σχεδόν γυμνοί

ώρες απόγευμα λίγο πριχού το σκότος

διαγράψει το φυσικό μειδίαμα

εκείνο το σκληρό μεσοδιάστημα

όπου αδέξιο μαχαίρι τεμάχισε τον χρόνο

σε πρώτο δεύτερο και τρίτο γύρο

αμφίρροπου αγώνα ιστορίας.

Μόνο αυτιά και μάτια σκέπαζε

το πέπλο βροντερής ομίχλης

η ιαχή του αναπόφευκτου απέναντι

ορθάνοιχτα παραθυρόφυλλα

που αγναντεύουν σκότος αντί φως

όταν η λογική με το συναίσθημα

το ένα τ άλλο εκμηδενίζουν

και ηττημένα κλείνουν σφαλιστά

το σκοτεινό δωμάτιο

φτωχό ,παντέρημο μένει και από τα δυο.

Θα σε κρατώ επιμονή από το χαλινάρι

ισόρροπο να ψάχνεις τον χρησμό

συναίσθημα και λογική ισόποσα στο ζύγι

ο άνεμος του απερίγραπτου

μην έρθει και σε πάρει.