Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ /Μάριος Αγαθοκλέους

Η μελαγχολία της
είναι όπως το ουράνιο τόξο.

Εμφανίζεται με τη βροχή,
ξεπλένει, ποτίζει,
και το φάσμα των χρωμάτων
αναδύεται στον ουρανό.

Ανοίγει τα μάτια,
ανάκλαση, διάθλαση,
καταρράκτες χρωμάτων κρατά αγκαλιά
στο μονοπάτι της Ίριδας.

Αυτή όμως στα αόρατα προσδοκεί,
στα πανέμορφα και σπάνια
και στην υπόσχεση που αφήνουν.