ΤΟ ΤΕΛΟΣ / Αγαθοκλέους Μάριος

Στους Αντρέα και Αλέκο Γεωργίου

Ο πόνος υποκινεί τις λέξεις μου.

Με τον ήχο της σάλπιγγας
δοκιμάζονται σε στίχους
κτυπούν με φόρα στους τοίχους
και επιστρέφουν στο στόμα.

Καταπίνονται μεμιάς
και κρύβονται στο σώμα.

Τότε όλα τα μέλη μου δακρύζουν
παίρνουν ικετευτική κλίση
και κοιτάζουν προς τα μέσα.

Αλίμονο όμως
όπου και να κινηθούν
υπάρχει ένα τέλος χωρίς λύση.