Δέκα (10) Κύπριοι ποιητές και μία (1) στάλα της ποίησής τους

Αγαθοκλέους Μάριος: … Η σκέψη μου / κυκλοφορεί στα διάφορα / που θέλω να ξεχάσω.

Αιμίλιος Αχιλλέας: … στης φωνής σου το λυγμό άκουσα την μακρινή ηχώ της ικεσίας σου 

Αλιθέρσης Γλαύκος: Διστάζουμε να πάμε εμπρός, μα δείλια δεν είναι το σαράκι που μας τρώει...

Αναγιωτός Κυριάκος: Ούτε μία σπιθαμή ρωγμής/ κατάφερα να συρράψω / τόσα χρόνια.

Αντωνιάδης Ανδρέας: Θέλησα να φτιάξω την ιστορία του "Σόου-μπόουτ" / μέσα από τον ήχο του τροχού / στα νερά του ποταμού.

Αντωνιάδης Σωκράτης: Ποτέ δεν ξέρεις τι επιφυλάσσει μια μαρμάρινη πλάκα

Αργυρού Χρήστος: Αύριο θα ’σαι μάνα ή πατέρας / ενός ποιήματος που θα γεννήσεις με άφατες οδύνες.

Αριστοδήμου Βάσος: Καρδιά του κόσμου και καρδιά μου, / μη με χάνεις, μη μου χάνεσαι.

Αριστοτέλους Τάσος: Ένας οραματιστής είμαι, / που το μόνο που καταφέρνει / είναι να κόβει τετράγωνες γάζες/ τα ποιήματά σου και να τα βάζει στις πληγές του!

Αποστολίδης Μελέτης: Τίναξα το χέρι να φύγει / κι η παλάμη / έγινε πουλί / έτοιμο να πετάξει.