Η νειότη σου λεμονανθός
χαμένο παλληκάρι
Κόπηκε της ζωής σου ανθός
Κύπρου μαργαριτάρι
Φύγαν τα χρόνια πέρασαν
και ορφανό το σπίτι
Πάνε οι γονείς και γέρασαν
σ'ελπίδας καρδιοκτύπι
Πάντα να περιμένουνε
για την επιστροφή σου
Μα τώρα μνημονεύουνε
κόκκαλα στην ταφή σου
Πάνε οι γονείς γεράσανε
μ'επιστροφής ελπίδα
πως θα σε δούνε αγόρι μου
με λευτεριάς πατρίδα
Μαρμάρωσε η υπομονή
πέτρωσε η ελπίδα
που πίσω θα σε έφερνε
'ελευθερη πατρίδα,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου