Μέσα στον πόνο των καιρών,
στην θλίψη που σαλεύει.
Απάνω στου γέλιου την σχισμή
που χάραξε η ελπίδα
στην θλίψη που σαλεύει.
Απάνω στου γέλιου την σχισμή
που χάραξε η ελπίδα
Το μέλλον είναι ζοφερό
με κυνηγά η έγνοια
Θαρούνε πως συμφέρον ειν
το άτιμο το χρήμα
με κυνηγά η έγνοια
Θαρούνε πως συμφέρον ειν
το άτιμο το χρήμα
Το αίμα χύνουν μπόλικο
στο χώμα τ Αλεξάνδρου
στην σκακιέρα των εθνών
κυριαρχεί το εγώ τους
στο χώμα τ Αλεξάνδρου
στην σκακιέρα των εθνών
κυριαρχεί το εγώ τους
Σιγοκαίει η Γαία μας
θρηνεί τον άνθρωπο της
Ουρλιάζει ως ισόθεος
σκοτώνει τον εαυτό του
θρηνεί τον άνθρωπο της
Ουρλιάζει ως ισόθεος
σκοτώνει τον εαυτό του
Βγάζει κραυγή ένα παιδί
όλοι αφουγκραστείτε
Προσφέρετε τα μάτια σας
στ αύριο να δει το φως του.
όλοι αφουγκραστείτε
Προσφέρετε τα μάτια σας
στ αύριο να δει το φως του.
Βγάζει κραυγή ένα παιδί! Κραυγάζει και η ποιήτρια! Δεν ακούει κανείς; Μα είναι ... δυνατόν! Κι όμως είναι! Πράγματι, δεν ακούει ... κανείς!!! Τι Κρίμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ποιήτριά μας τάχθηκε το άδικο να χτυπάει! Εύγε Άντρη!