Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2020

Στ αύριο να δει το φως του... / Ονουφρίου Περικλέους Αντριάνα


Μέσα στον πόνο των καιρών,
στην θλίψη που σαλεύει.
Απάνω στου γέλιου την σχισμή
που χάραξε η ελπίδα
Το μέλλον είναι ζοφερό
με κυνηγά η έγνοια
Θαρούνε πως συμφέρον ειν
το άτιμο το χρήμα
Το αίμα χύνουν μπόλικο
στο χώμα τ Αλεξάνδρου
στην σκακιέρα των εθνών
κυριαρχεί το εγώ τους
Σιγοκαίει η Γαία μας
θρηνεί τον άνθρωπο της
Ουρλιάζει ως ισόθεος
σκοτώνει τον εαυτό του
Βγάζει κραυγή ένα παιδί
όλοι αφουγκραστείτε
Προσφέρετε τα μάτια σας
στ αύριο να δει το φως του.

1 σχόλιο:

  1. Βγάζει κραυγή ένα παιδί! Κραυγάζει και η ποιήτρια! Δεν ακούει κανείς; Μα είναι ... δυνατόν! Κι όμως είναι! Πράγματι, δεν ακούει ... κανείς!!! Τι Κρίμα!
    Η ποιήτριά μας τάχθηκε το άδικο να χτυπάει! Εύγε Άντρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή